Γράφει η αστρολόγος Τερέζα
Οι Αιγόκεροι με κυβερνήτη πλανήτη τον Κρόνο είναι ένα ζώδιο σοβαρό και επίμονο που έχει στόχους και φιλοδοξίες, ενώ όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες γύρω του, θα φτάσει ψηλά με όποιο κόστος.
Ο σταθερός δυναμικός τους χαρακτήρας και η επιμονή έως και εμμονή με τη δουλειά τους, αναδεικνύει αργά αλλά σταθερά, τους Αιγόκερους σε διακεκριμένα αστέρια της σόουμπιζ που ακόμα κι αν ξεκίνησαν από το 0, ήρθαν για να μείνουν.
Ας γνωρίσουμε μερικούς από αυτούς:
Έλβις Πρίσλεϊ
(8 Ιανουαρίου 1935 – 16 Αυγούστου 1977)
Ο βασιλιάς της Ροκ εν Ρολ δεν χρειάζεται συστάσεις! Πώς ξεκίνησε όμως η λαμπερή αυτή καριέρα; Γεννημένος στο Τουπέλο του Μισσισιπί, ζούσε σε ένα σπίτι σε μέγεθος κοντέινερ που έχτισε ο ίδιος ο πατέρας του, Βέρνον Πρίσλεϊ, όταν η γυναίκα του ετοιμαζόταν να γεννήσει. Παρόλο που η Γκλάντυς Λάβ έφερε στον κόσμο δίδυμα, ο αδελφός του Πρίσλεϊ πέθανε στη γέννα και έτσι ο Έλβις μεγάλωσε εντελώς μόνος του. Συχνά αναφερόταν ως δύσκολο και μοναχικό παιδί, που πάντα πήγαινε στο σχολείο με την κιθάρα του ενώ ήταν μέτριος έως κακός μαθητής. Ωστόσο οι φωνητικές του ικανότητες αναγνωρίστηκαν από νωρίς και οι δάσκαλοι του τον έπεισαν να πάει σε σχολικό διαγωνισμό τραγουδιού το 1945, σε ηλικία 10 χρονών, όπου παρουσιάστηκε ντυμένος καουμπόι και εντυπωσίασε το κοινό. Το 1946 άλλαξε γειτονιά και σχολείο, ωστόσο η αγάπη του για τη μουσική παρέμεινε αμείωτη και συχνά έπαιζε μουσική στα διαλείμματα ή στη καφετέρια της σχολής. Είχε μάλιστα την τύχη να αναπτύξει φιλική σχέση με τον μικρό αδελφό του ραδιοφωνικού παραγωγού της εκπομπής Μισσισίπι Σλιμ και πολλές φορές πήγαινε στο στούντιο και συμμετείχε παίζοντας μουσική με την κιθάρα του. Το 1948 η οικογένεια του μετακόμισε ξανά στο Μέμφις, όπου ο Έλβις προσπάθησε πολλές φορές να ενταχθεί στον μουσικό χώρο, περνώντας από διάφορες οντισιόν και στούντιο που τον απέρριπταν το ένα μετά το άλλο λέγοντας ότι «δεν μπορεί να τραγουδήσει», ωστόσο ο ίδιος δεν σταμάτησε ποτέ να προσπαθεί. Η επιμονή του ανταμείφθηκε το 1953 όταν συμμετείχε σε τοπικό σόου ταλέντων και εντυπωσίασε το κοινό. Μέχρι την αποφοίτηση του από το σχολείο την ίδια χρονιά, ο Έλβις είχε καταλήξει ότι η μουσική ήταν το πεπρωμένο του και είχε ήδη βγάλει το ντεμπούτο άλμπουμ του, βλέποντας έναν λαμπερό δρόμο να ανοίγεται σιγά σιγά μπροστά του
Μοχάμεντ Άλι
(17 Ιανουαρίου 1942 – 3 Ιουνίου 1916)
Ο Κάσιους Μαρσέλους Κλέι Τζούνιορ, γνωστός στο κοινό ως Μοχάμεντ Άλι, που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, ήταν ο κορυφαίος μποξέρ της εποχής μας μετρώντας 56 νίκες, 37 από τις οποίες ήταν καθαρό νοκάουτ. Εκτός από μποξέρ, ήταν επίσης και ενεργός ακτιβιστής, ειρηνιστής και φιλάνθρωπος. Δεν ήταν όλα ρόδινα όμως από την αρχή… Γεννημένος στο Λούισβιλ του Κεντάκι, από πατέρα μπογιατζή και μητέρα οικιακή βοηθό, Μαδαγασκαριανής καταγωγής, βίωσε από πολύ μικρή ηλικία τον φυλετικό ρατσισμό της εποχής. Στη βιογραφία του αναφέρει χαρακτηριστικά ότι του είχαν αρνηθεί ένα ποτήρι νερό σε μαγαζί λόγω του χρώματος του. Αφορμή για την στροφή του στην πυγμαχία, ο αστυνομικός και προπονητής πυγμαχίας Τζο Μάρτιν, στον οποίο είχε απευθυνθεί ο 12χρονος τότε Κλέι όταν έκλεψαν το ποδήλατο του. Μάλιστα όταν ο μικρός είπε οτι θέλει να «δείρει τον κλέφτη» ο αστυνομικός του απάντησε χαμογελώντας ότι πρέπει να μάθει να δέρνει πρώτα. Ενώ στην αρχή αρνήθηκε την πρόταση του, ο Κλέι είδε στις εφημερίδες τη δόξα και τα επιτεύγματα των μεγάλων μποξέρ της εποχής του και άλλαξε αμέσως γνώμη. Με προπονητή τον Τσακ Μπόντακ, ξεκίνησε την καριέρα του επίσημα το 1954 και μέσα σε λίγα μόλις χρόνια, με σκληρή προπόνηση και προσωπικό κόπο έφτασε στην κορυφή παραμένοντας εκεί μέχρι το τέλος της ζωής του.
Τζιμ Κάρεϊ
(17 Ιανουαρίου, 1962 – )
Μπορεί να είναι ο πιο διάσημος κωμικός της εποχής μας, ωστόσο η ζωή του δεν ήταν πάντα τόσο εύκολη. Παρόλο που αγαπούσε το θέατρο απο μικρή ηλικία, η οικογένεια του είχε σοβαρά οικονομικά προβλήματα και αδυνατούσε να υποστηρίξει τις φιλοδοξίες του. Παρόλαυτα, ο πατέρας του τον πήγε σε οντισιόν στο Τορόντο του Καναδά, προκειμένου να ζήσει το όνειρο του, όμως οι (ομολογουμένως πολύ ιδιαίτερες) υποκριτικές του ικανότητες απορρίφθηκαν, δημιουργώντας στον Κάρει σοβαρές αμφιβολίες για το ταλέντο του. Ωστόσο δεν σταμάτησε ποτέ να προσπαθεί για το όνειρο του, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε ότι πέρασε τα πρώτα χρόνια δουλεύοντας σε διάφορα comedy club και κερδίζοντας έτσι έναν μικρό ρόλο στο κωμικό σόου in Living Color. Το 1994 οι κόποι του ανταμείφθηκαν, αφού ήρθε η επιτυχία με την εμπορικότατη ταινία «η Μάσκα» που τον έκανε παγκοσμίως διάσημο και από τότε η πορεία του ήταν μόνο ανοδική. Δυστυχώς η ψυχολογία του δεν του επέτρεπε πάντα να απολαμβάνει την επιτυχία του, αφού για χρόνια υπέφερε από κατάθλιψη και ήταν εθισμένος στα Prozac στην προσπάθεια του να ισορροπήσει τις προσωπικές του θύελλες.
Pitbull
(15 Ιανουαρίου 1981 – )
Ο Αρμάντο Κριστιάν Περέθ, ευρέως γνωστός με το προσωνύμιο «Pitbull» μπορεί να είναι ένας από τους πιο εμβληματικούς και διάσημους ράπερ της εποχής μας, ωστόσο ξεκίνησε τη ζωή του από πολύ χαμηλά κι αυτό δεν το ξέχασε ποτέ. Κουβανικής καταγωγής, μεγάλωσε στην περιοχή «μικρή Αβάνα» στο Μαϊάμι, όπου οι συνθήκες δεν ήταν και ιδιαίτερα ευνοϊκές, ειδικά για ένα παιδί μεταναστών. Ο πατέρας του διακινούσε ναρκωτικά και παρόλο που οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν πολύ μικρός και μεγάλωσε με τη μητέρα του, στα 16 του τον έδιωξε από το σπίτι όταν ανακάλυψε ότι ακολουθεί την «καριέρα» του πατέρα του. Παρά τη δύσκολη και επικίνδυνη ζωή του, η μουσική ήταν πάντα η μεγάλη του αγάπη και πάλεψε πολύ για να αναδειχθεί σε αυτό τον κλάδο. Επιλέγοντας το προσωνύμιο Pitbull (γιατί όπως λέει, είναι μία πανίσχυρη ράτσα σκύλου μαχητή που «κλειδώνει» τα σαγόνια του στο στόχο και θεωρείται παράνομη σε πολλές χώρες) έβγαλε το πρώτο του album το 2009 με τίτλο Rebelution και έκτοτε η πορεία του ήταν μόνο ανοδική με αμέτρητες βραβεύσεις και τραγούδια που μένουν αξέχαστα, όπως το «Give me Everything» που βραβεύτηκε με Billboard Music Award το 2012.